Blog 39. Vallen en opstaan: De rauwe realiteit
Intro Ik ga dood aan kanker. Ik weet alleen nog niet wanneer. Terminaal mag ik mezelf zeker nog niet noemen en ook niet ‘ten dode opgeschreven’, maar zo voelt het af en toe wel. Want één ding is zeker: uiteindelijk wint de kanker het van mij. Dat is gewoon een kwestie van tijd. Maar hoe lang zal de kanker zich deze keer koest houden? En hoe lang heb ik dan nog? Is mij nog voldoende kwaliteit van leven gegund? En ben ik, wanneer de kanker in de toekomst weer verder groeit, sterk genoeg om opnieuw intensieve behandelingen te doorstaan? Martelende vragen die me af en toe bezighouden. Vragen waar niemand mij en mijn ‘nearest en dearest’ een duidelijk antwoord op kan geven. Laat staan ons kan geruststellen. Dat is bij tijd en wijle best beangstigend. Flinke uitputtingsslag Na drie jaar weg te zijn geweest, is de kanker in de zomer van 2022 sluipenderwijs in mijn lichaam teruggekomen en heeft me opnieuw totaal overrompeld. De afgelopen maanden heef...