Blog 12: Elke dag een beetje Nieuwjaar!
Op de overgang van Oud naar Nieuw blik ik terug op het afgelopen jaar. Of eigenlijk op de afgelopen 21 maanden, gerekend vanaf maart 2019 toen ik mijn diagnose kreeg. Wat is er die afgelopen 21 maanden ongelofelijk veel gebeurd! Met veel dieptepunten maar ook lichtpuntjes en mijlpalen. Op de overgang naar het nieuwe jaar tel ik daarom mijn zegeningen. En dat zijn er best veel!
Ik kan weliswaar nog niet alles wat ik voor mijn ziekte wel kon en ik heb nog last van late kanker-klachten, zoals vermoeidheid, concentratie-en geheugenproblemen, maar mijn herstel gaat nog steeds stapje voor stapje vooruit. En er zijn veel mijlpalen die ik sinds het begin van mijn ziekte heb bereikt. Allemaal bewijzen van een nieuw leven!
Eigenlijk is Nieuwjaar voor mij niet aan een specifieke datum gebonden. Want het afgelopen jaar heb ik heel vaak gevierd dat het voor mij Nieuwjaar was. Omdat zoveel bijzondere mijlpalen alweer 1 jaar geleden zijn. Bijvoorbeeld de eerste chemo en alle andere chemo’s die ik heb doorstaan. Elke keer fysiek een dal maar tegelijkertijd ook een mijlpaal. En daarna het ziekenhuisbericht dat mijn tumorwaarden voldoende waren gedaald om mij te opereren. Wat een mijlpaal was dat! Anders was ik er nu beslist slechter aan toe geweest. En nog later de gynaecoloog die mij vertelde dat mijn operatie geslaagd was. En dat ik na een bovengemiddeld lang ziekenhuisverblijf en aansluitend verblijf in een zorghotel, na totaal bijna 1 maand eindelijk weer naar huis mocht. Weer een belangrijke mijlpaal! Of bijvoorbeeld toen ik 8 weken na mijn operatie voor het eerst weer een klein stukje kon fietsen. Hoe fijn was dat! En dat ik dit voorjaar weer in de appelboomgaard in mijn eigen woonplaats stond en opnieuw de appelbomen in bloei kon zien en ruiken. Voor mij een betekenisvol bewijs dat ik nog leef!
En zo zijn er veel mijlpalen die ik het afgelopen jaar heb gevierd omdat de eerste keer hiervan alweer een jaar geleden was. Op al die dagen is voor mij telkens een nieuw jaar begonnen. Elke keer weer een stapje op mijn weg naar verder herstel. Bijvoorbeeld ook de eerste keer dat ik weer eens lekker voor vrienden kon koken in plaats van zij altijd voor mij. Of dat ik na 1,5 jaar geen huishoudelijke hulp meer nodig heb. Opnieuw het begin van een nieuwe fase!
Bij zegeningen tellen hoort ook dankbaarheid. Voor iedereen die mijn herstel mogelijk heeft gemaakt. Mijn dank gaat uit naar de artsen en verpleegkundigen die de kanker uit mijn lichaam hebben gehaald, mijn vrienden en familie die voor mij hebben gezorgd toen ik te ziek was om dat zelf te kunnen, naar alle mensen die aan mij hebben gedacht, me hebben bemoedigd, voor me hebben gebeden, kaarsjes voor me hebben gebrand en me positieve energie hebben gestuurd. Christenen, moslims en niet gelovigen, bekenden en onbekenden, in Nederland en ver weg.
En mijn dank gaat natuurlijk uit naar God. God die mij al bij naam kende en van mij hield voordat ik was geboren. God die mijn naam in de palm van Zijn hand heeft geschreven. Die trouw blijft al onze dagen en het werk niet loslaat dat Zijn hand begon.
Mijn geloof heeft me vorig jaar veel steun gegeven. Hoe vaak heb ik immers niet God gedankt én om ijn hulp en nabijheid gevraagd toen ik me heel beroerd voelde en wanhopig was? God die me de kracht heeft gegeven om ondanks alle tegenslag steeds dapper en hoopvol door te gaan. Soms had ik zelfs geen woorden meer. En dan was er altijd het gebed dat hij ons heeft geleerd om naar terug te keren; het Onze Vader. Een troostrijk baken in moeilijke tijden. En ik heb me ter bemoediging, gelaafd aan heel veel Taizé- en andere kerkelijke liederen.
God is voor mij niet alleen een verticale God, die natuurlijk het beste met mij voor heeft, maar ook een horizontale God. In de vorm van lieve mensen, een luisterend oor, een troostend woord, een arm om me heen, praktische hulp of gewoon nabijheid. Door ijn aanwezigheid en de mensen die hij op mijn pad heeft gestuurd, als een beschermende cirkel om mij heen, voelde en voel ik mij enorm gesteund en gedragen. God zij dank dat ik leef! Bless the Lord, who leads me into life.
Ik wens iedereen een (zo) gezond, goed en gelukkig (mogelijk) 2021! God zij met ons!
Heb jij vergelijkbare ervaringen? Of wil je reageren? Graag!
Wil je weten wat mij verder heeft geholpen bij mijn herstel, lees dan ook mijn andere blogs.
Levendige groet,
Christa
Lees/luistertips:
· Liedboek voor jou. Zingen en bidden in huis en kerk (2013). Lied 103e. Bless the Lord. ISBN978-94-91575-04-4
· Liederen uit Taizé 2007-2008 (2007). Atelier
en Presses de Taizé (2007). ISBN 978-2-85040-233-3.
· Taizé liederen leren: https://www.taize.fr/nl_article10326.html
Deze blog is ook gepubliceerd op https://www.alskankerjeraakt.nl/
Reacties
Een reactie posten