Blog 25: vanuit de WIA op zoek naar nieuw perspectief

WIA-prognose: Verder herstel is mogelijk

Een half jaar geleden heeft het UWV mij 100% arbeidsongeschikt verklaard met als prognose ‘verder herstel is mogelijk'. Voor kenners de WGA-variant. Want door late gevolgen van kanker ben ik helaas niet (meer) in staat om complexe, verantwoordelijke functies als Hoofd Opleidingen of senior opleidingsadviseur te vervullen. Functies die ik, voordat ik ziek werd, jarenlang met plezier en goed resultaat heb vervuld. Dat is spijtig.  

Het afgelopen half jaar is er veel positiefs gebeurd, zowel op het vlak van re-integratie naar werk als emotioneel. Ik voel me nu een stuk energieker, sterker, competenter én blijer. In deze blogpost vertel ik graag wat mij heeft geholpen om vanuit de WIA nieuw perspectief te vinden en wat ik tot nu toe heb bereikt. Maar wat is re-integratie eigenlijk en waarom is dat zo belangrijk?

Re-integratie: wat is het en naar wat?

In werkgeversland staat duurzame inzetbaarheid hoog in het vaandel. Om te voorkomen dat zieke werknemers langdurig uitvallen en na 2 jaar ziekte onverhoopt in de WIA terecht komen wordt er veel aandacht besteed aan re-integratiebegeleiding van zieke werknemers. Want hoe langer  iemand uit het arbeidsproces is, des te lastiger wordt het om naar werk te re-integreren.  Met re-integratie wordt in dit verband bedoeld: alle activiteiten die bevorderen dat iemand die door ziekte is uitgevallen weer kan terug keren in het arbeidsproces. Allerlei partijen hebben daarbij, zoals in de Wet Verbetering Poortwachter beschreven, een belangrijke rol: leidinggevenden, bedrijfsartsen, het UWV, re-integratiebureaus en natuurlijk ook zieke werknemers zelf!  Ook wanneer je in de WIA-WGA  zit, zoals ik,  blijft werkhervatting een belangrijk doel, tenminste wanneer je belastbaarheid dat toelaat. Maar hoe doe je dat dan? En wie kan je daarbij begeleiden?

 

Eerst re-integreren in je leven, daarna in werk 

Als voormalige workaholic weet ik hoe fijn het is om lekker hard te werken, mooie resultaten te boeken en daarvoor ook waardering en financiële beloning te ontvangen. Sinds ik ernstig ziek ben geweest, is betaald werk echter niet meer mijn hoogste prioriteit. Want vóór re-integreren naar werk komt immers eerst re-integreren in het leven van alledag. En soms zijn die gewone dagelijkse dingen - zoals opstaan, jezelf wassen, aankleden, huishouden en boodschappen doen, quality-time doorbrengen met je kinderen,  eventuele partner en vrienden, de krant of een boek lezen, wandelen, fietsen,  je privé-administratie doen etc.- al een hele klus en is (on)betaald werk écht (nog) een brug te ver. Voor beide vormen van re-integratie, in het ‘gewone’ leven als bij  re-integreren naar werk, is het belangrijk dat je alles wat in je vermogen ligt doet dat daaraan bijdraagt.  Als  ex-kankerpatiënt ben ik daar het afgelopen half jaar, of eigenlijk de laatste 2 jaar, sinds  de afronding van mijn behandeltraject,  druk mee geweest.

  

Re-integreren: een dagtaak  

Natuurlijk had ik, net als veel lotgenoten,  gehoopt helemaal niet in de WIA terecht te komen. Maar ik ben gedreven om opnieuw een zinvolle invulling aan mijn leven te geven, zowel privé als qua werk.  Niet alleen voor mezelf, maar ook voor anderen.  Want ik leef niet voor mezelf alleen. Daar heb ik nu een dagtaak aan want eigenlijk staat bijna alles wat ik doe in het teken van verder herstel en verdere re-integratie. Op basis van mijn persoonlijke ervaringen deel ik graag wat mij daarbij heeft geholpen.

 

Laurel en Hardy

Re-integreren vanuit de WIA: hoe doe je dat?  

Onderstaand mijn persoonlijke tips over hoe te re-integreren in het leven van alledag en richting werk: 

1.  Kom uit je comfortzone, experimenteer, probeer en leer!

Dat geldt eigenlijk voor alles: voor hervinden en versterken van je fysieke en mentale vermogens, je vaktechnische kennis en vaardigheden en  je emotionele stabiliteit. Alleen door steeds (nieuwe) dingen uit te proberen ontdek je wat je wel/nog niet/niet meer kan.

2.  Oefen, oefen, oefen

    Met als doel je  belastbaarheid op alle fronten (fysiek, mentaal, emotioneel) voor zover mogelijk verder te vergroten. Bijvoorbeeld door sporten en door je cognitieve en sociale vaardigheden te oefenen. Ook vakgerichte competenties kan je in sommige beroepen zoals het mijne (coachen, adviseren, overleggen, schrijven) prima oefenen in je privéleven.  Een vorm van droogzwemmen dus. 

 3. Zoek hulp bij re-integratie

Bij hulpverleners en instanties
Vanuit de WIA kan je het UWV vragen of je een Werk-Fit- of Re-integratie-traject mag doen bij een re-integratiebureau dat gespecialiseerd is in kanker. Of schakel een  revalidatiebureau of oncologiefysiotherapeut in wanneer je fysieke herstel stagneert of wanneer je na te snelle werkhervatting alsnog terugvalt.

Bij vrienden en bekenden
Praat met mensen die jou goed kennen en die weten hoe het nu met je gaat. Vraag hen wat zij qua fysieke, mentale en emotionele belastbaarheid voor jou haalbaar vinden en welke suggesties zij hebben over passende vervolgstappen qua re-integratie in je leven en richting werk. Je hoeft het niet alleen te doen. 

4.  Ga opnieuw opzoek naar je drijfveren, interesses, kwaliteiten en vaardigheden
Waar was je voordat je ziek werd qua werk enthousiast over? Wat kon je voorheen goed? Waar kreeg je energie van?  Via wat voor soort activiteiten kan je daarmee een nieuwe start maken, hoe klein dan ook?

Maak bij heroriëntatie op (betaald) werk eventueel gebruik van bestaande, gratis loopbaanportals, zoals bijvoorbeeld https://www.loopbaancentraal.nl/. Op deze site vind je allerlei nuttige interesse-, motivatie- en competentietests en veel  tips over het zoeken en vinden van werk.  Doe dit vooral niet wanneer het je te veel energie kost, want dan is werk zoeken (nog) een brug te ver.

5.  Zoek vrijwilligerswerk
Iets dat je leuk en zinvol vindt om te doen, bij een organisatie  waar je je mee verbonden voelt qua activiteiten of qua waarden.  Want vrijwilligerswerk, hoe klein dan ook, draagt enorm bij aan je kwaliteit van leven.

 

6.  Geef duidelijk je grenzen aan
zonder je daar schuldig over te voelen of je voor te schamen. Die duidelijkheid is ook prettig voor werkgevers, opdrachtgevers, collega’s en anderen.  Dan kunnen zij daar rekening mee houden. 

7.  Doe het stap voor stap, ga niet te snel, leg de lat niet te hoog
Denk vooraf goed na over wat qua belastbaarheid voor jou haalbaar is. Dat geldt zowel voor re-integratie in je gewone leven als qua werk. Schat in wat voor soort activiteiten, aantal uren én reistijd daarbij haalbaar zijn. Schroom niet om een stapje terug te doen wanneer blijkt dat e.e.a. meer van je vergt dan goed voor je is. Niemand heeft er immers belang bij wanneer jij opnieuw langdurig terugvalt.

 

8.  Zoek contact met WIA-lotgenoten om ervaringen uit te wisselen
Wat doen zij om hun belastbaarheid verder te vergroten en al dan niet verder in werk te re-integreren? Wat werkt wel en wat werkt niet? Dat kan bijvoorbeeld via https://www.kanker.nl/kanker en werk, patiëntenverenigingen of via de Besloten Facebookgroep Kanker en Werk.

 

9.  Ontspan  
Gun jezelf naast alle re-integratie inspanningen ook voldoende tijd om te ontspannen en ‘niks’ te hoeven. Dat is ook een belangrijk onderdeel van herstel. De boog hoeft niet  altijd gespannen te staan. 

10.Blijf positief en hoopvol in het leven staan
Niet alleen wanneer je weer (voorzichtig) begonnen bent met onbetaald of betaald werk. Maar ook wanneer het niet mogelijk blijkt om je belastbaarheid verder te vergroten. Vertrouw dat er, ongeacht hoe het met je gaat, altijd positieve nieuwe dingen kunnen gebeuren en goede mensen op je pad komen, als je er maar voor open staat.

Supertrots
Eigenlijk ben ik supertrots op alle stappen die ik  heb gezet om verder te re-integreren in mijn leven en richting werk. Ik heb op alle fronten super hard en gemotiveerd gewerkt én met mooie resultaten. 

She works hard for the money (Tina Turner)

Ik blog nu een jaar over kanker. Mijn blogposts worden goed gelezen en leiden op social media tot mooie, waardevolle interactie. Diverse externe partners publiceren mijn blogposts op hun eigen sites. Ik coach af en toe mensen met werk-gerelateerde vragen.  Mijn coachees zijn positief over wat het hen heeft gebracht. De redactie van mijn patiëntenvereniging is blij met de artikelen die ik vanaf dit voorjaar als vrijwillig redacteur voor het patiënten blad heb geschreven. Maar nog veel belangrijker: ik ben weer een levenslustige, enthousiaste vrouw, mijn professionele bloed ruist weer en ik voel me weer betekenisvol als mens en professional. Dat had ik één jaar geleden niet durven dromen.  En ik sta positief in het leven: dus ik ben hoopvol over alle nieuwe kansen die privé en qua werk die nog verder op mijn pad komen.

Niet alleen rozengeur en maneschijn
Natuurlijk is mijn WIA-leven niet alleen rozengeur en maneschijn. Ik heb nog steeds late klachten en kom nog elke dag mijn grenzen tegen qua concentratie, geheugen, prikkelgevoeligheid en uithoudingsvermogen. Ik moet mijn energie dagelijks goed doseren en elke middag minimaal een half uur rusten anders houd ik de dag niet vol. En wanneer ik weer eens te veel heb gedaan, krijg ik opnieuw hoofdpijn en buikpijn. Soms heb ik een hele dag nodig om daarvan bij te komen en moet ik al mijn afspraken afzeggen. Dat is en blijft confronterend. Maar wie weet, gaat dat op termijn ook beter? Want ik merk nog elke maand vooruitgang!

Grote martelende vragen

Naast alle ups & downs komen af en toe de grote martelende vragen en onzekerheden terug:

Gaat mijn aanpak van ‘steeds nieuwe dingen uitproberen, oefenen en volharden’ helpen om op termijn weer op mijn oude functieniveau te functioneren? Ben ik als coach met mijn kanker- en WIA-label wel aantrekkelijk genoeg voor potentiële nieuwe werkgevers en opdrachtgevers? Komt de kanker misschien terug en blijf ik dan de rest van mijn leven arbeidsongeschikt? Allemaal vragen waar ik geen antwoord op  weet, dus daarom ga ik maar zo optimistisch en dapper mogelijk door. Wie weet wat de toekomst nog voor moois voor mij in petto heeft? 

Mijn wens:
Ik wens iedereen die net als ik in de WIA zit heel veel succes bij de verdere re-integratie in je leven en qua werk. Dat hoeft niet per se betaald werk te zijn, maar kan ook prima via vrijwilligerswerk. Al is het maar een uurtje per week. Dat is niet alleen zinvol om te doen maar draagt ook bij aan jouw levensgeluk. Dus: zet ‘m op boys en girls!

 

En jij?
Hoe doe jij dat: re-integreren naar werk vanuit de WIA?  Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen en tips!

Levendige groet,

Christa

 

Meer lezen?

·   Groep werk en kanker: wanneer je wil weten welke bureaus gespecialiseerd zijn in re-integratie begeleiding bij kanker en werk: https://www.kenniscentrumwerkenkanker.nl/index.php/over-ons/de-groep-werk-en-kanker

·   UWV-regels over vrijwilligerswerk en WIA: https://www.uwv.nl/particulieren/vrijwilligerswerk/detail/vrijwilligerswerk-tijdens-mijn-ziektewet-wia-wao-wajong-uitkering/moet-ik-vrijwilligerswerk-tijdens-mijn-ziektewet--wia--wao--of-wajong-uitkering-doorgeven-aan-uwv

·   UWV Meedoen: inspirerende  verhalen voor WIA’ers en Wajongers:  inspiratie.uwv.nl/meedoen  

·   ChristaBlogt: Ben je benieuwd naar mijn eerdere blogs over de WIA en over kanker en werk? Lees dan: https://christablogt.blogspot.com/2021/04/blog-16-wia-verdriet.html en blog 8, 10 en 11 op https://christablogt.blogspot.com