Blog 27- Klein geluk
De tijd heelt alle wonden?
Ze zeggen
wel eens ‘De tijd heelt alle wonden’.
Misschien wel wanneer je een schrammetje op je knie of een brand-
of snijwond aan je hand hebt, van een valpartijtje, een hete pan of een nét te scherp mes. De
oplossing: Maak de wond goed schoon, doe er een zalfje, gaasje of pleister op, dan
herstelt het lichaam zich binnen een week meestal vanzelf. Misschien nog wel
sneller wanneer je er ook een lieve kus op krijgt. Zo mooi werkt de natuur!
Bij kanker en andere ernstige ziektes verloopt herstel iets ingewikkelder. Tijd is dan niet per definitie de oplossing. Want sommige klachten helen niet, in kanker-jargon noemen we dat ‘late gevolgen’. Daar kan je soms behoorlijk veel last van hebben, want sommige restklachten veroorzaken dagelijks veel ongemak. En soms word je niet meer beter. Dus de tijd heelt helaas niet alle wonden.
Klein
geluk helpt!
Wat wel
helpt is klein geluk. Klein geluk helpt om moeilijke periodes beter te
doorstaan en om, voor zover mogelijk, verder te herstellen en te helen,
lichamelijk, mentaal en emotioneel. Toevallig, of niet, heb ik daar veel
ervaring mee. Die deel ik graag ter inspiratie met jullie in deze blog.
Elke
dag klein geluk
Soms komen
goede mensen en positieve dingen naar je toe, zonder dat je daar iets voor
hoeft te doen. Dat geldt ook voor klein geluk. Dat komt in vele gedaanten op je
pad als je er maar voor open staat. Soms in de vorm van Engelen. Dat is hartverwarmend wanneer
je ernstig ziek bent, zoals ik 2 jaar geleden. En klein geluk is ook fijn
wanneer je gezond bent en lekker in je vel zit.
Wat is
klein geluk?
Zoveel
klein geluk als ik de afgelopen jaren heb ervaren, ik kan er bijna niet genoeg
van krijgen om daarover te schrijven. Klein
geluk lag steeds binnen handbereik, zelfs toen mijn actieradius behoorlijk beperkt
was. Binnenshuis en buitenshuis. Ik hoefde alleen maar rond te kijken in huis
of tijdens m’n dagelijkse mini-wandelingetje en elke keer was het er. Dan doel
ik op alle kleine, waardevolle geluksmomenten in je leven, in de vorm van lieve
medemensen, gebeurtenissen, je omgeving of vanuit jezelf.
Lieve mensen, Engelen op mijn pad:
Allereerst
een paar voorbeelden van alle Engelen die sinds mijn ziekte op mijn pad zijn
gekomen. Het waren (en zijn) er velen! Bijvoorbeeld:
Een lieve oud-collega die me voor elke behandeling een zonnebloem-ansichtkaart stuurde. De hele kamer hing er vol mee en vlak voor m’n operatie stuurde ze een grote zonnebloemposter voor buiten. Ook andere mensen die op afstand met me meeleefden hebben me heel veel kaarten gestuurd. Kaarten met klaprozen, vlinders, mooie spreuken en nog veel meer. Hartverwarmend!
Een andere lieve oud-collega bood me, na mijn ziekmelding op LinkedIn, aan om mij healings op afstand te geven. Dat deed ze met een groepje andere healers elke donderdagavond voor kankerpatiënten. Waardevolle energetische krachtbron!
De aardige medicijn-rondbreng-man, die lange tijd elke 3 weken nieuwe pillen van de apotheek bij mij thuis bezorgde omdat ik niet fit genoeg was om die zelf op te halen. Hoeveel leuke gesprekjes hebben wij wel niet samen gevoerd? Steeds persoonlijker. Wat een aardig, betrokken mens!
De zorgzame kantinejuffrouw in het revalidatieoord, waar ik na mijn operatie 2,5 week verbleef om op te knappen. Toen niks me meer smaakte als gevolg van de chemo’s en medicijnen deed zij gewelde pruimen (nee, geen krenten, haha) in mijn Brinta pap. Oh, wat heb ik daarvan gesmuld!
Mijn reisgezel met wie ik in het zorghotel 2,5 week lang elke dag samen at. Wat een lieve vrouw,
met haar warme aandacht en compassievolle blik. Bij mijn vertrek gaf ze me een
geknakte veer mee als symbool voor veerkracht en verder herstel. En het is
gelukt, ik ben weer goed opgeveerd!
Onze dominee, die mij steevast elke 3 weken belde om te vragen hoe ik de laatste chemo had doorstaan. Plus mooie gesprekken over zware onderwerpen met hem op de veranda. Niet omdat ik om zijn bezoek had gevraagd, maar omdat hij als een goede herder over mij, als ziek schaapje, waakte. Niet gelovigen haken denk ik na deze zinnen af, maar zo heb ik dat in die tijd ervaren. Alleen wonen en ernstig ziek zijn is eenzaam en zwaar. Dus fijn om te ervaren dat anderen over mij waakten.
Een goede vriendin die zei ‘ik doe voorlopig jouw strijkwerk’. Dat heeft ze lang volgehouden want het duurde even voordat ik zelf weer voldoende energie voor al mijn huishoudelijke taken had. Wat een lieverd! En dan heb ik het nog niet eens over alle familie, vrienden en kennissen die vaak boodschappen voor mij hebben gedaan, mijn wassen hebben gedraaid, opgehangen, afgehaald en opgevouwen, soep voor me hebben gemaakt (mijn soepvriend), eten voor me hebben gekookt en gebracht (mijn kookvriendinnen) en me gezelschap hebben gehouden. Wat een rijkdom en geluk, al die kleine daden van medemenselijkheid!
Samen met mijn jongste dochter WK-vrouwenvoetbal kijken en tussendoor kletsen. Fijne bliksemafleider bij alle narigheid. In slaap vallen op de bank terwijl mijn oudste dochter dichtbij zittend op haar laptop typte. Rustgevend en vertrouwd.
Andere
vormen van klein geluk
Behalve al
die lieve mensen waren er toen ik ernstig ziek was ook veel andere bronnen van
klein geluk. Vooral heel veel zintuigelijk geluk. Bijvoorbeeld:
· koolmeesjes
en roodborstjes in de tuin, lekker pikkend aan zadenbollen
· het
weiland vlak bij mijn huis met steeds andere kleuren
groen
· schaapjes
en paarden in de weide, de geur van pas gemaaid gras
· ontluikende
en bloeiende appelbloesems, klaprozen, zonnebloemen etc.
· het
spel van wind en geluid in volle kersenbomen
· de
blijdschap om na lange tijd van beperkte mobiliteit weer op de heide en in een
echt bos te wandelen, paddenstoelen zoeken
· mijn
glazen Engelenbeeld met ernaast een brandende kaars voor alle gebeden en
schietgebedjes die ik tijdens mijn behandeltraject en daarna liggend op de bank
heb gedaan
· mooie
muziek in allerlei genres: melancholisch, ruig, vrolijk en opzwepend
· al die lekkere cappuccino’s en latte macchiato’s plus gebakjes tijdens mijn korte
horeca- bezoekjes, telkens in de 3e week na de chemo’s
· en
nog veel meer.
Geluk
vanuit jezelf
En last
but not least, geluk vanuit mezelf. Ik herinner me bijvoorbeeld:
· Het
trotste gevoel wanneer ik weer 50 meter verder kon lopen. Na een aantal weken trainen kon ik eindelijk
de entree van het voetbalveld bereiken en mijn jongste dochter weer zien
voetballen. Schijnbaar kleine afstand, groot geluk.
· Ondanks
alle misère kunnen genieten van kleine dingen, ook al duurde het soms maar heel
kort.
· Flauwe grapjes maken met de verpleegkundigen in het ziekenhuis. Belangrijke vraag bij mijn opname was: Lachen na mijn buikoperatie, kan dat? Ja, dat kan! Als je je handen maar stevig op je buik drukt. Broodnodige endorfines!
· Dankbaar zijn voor al het positieve dat er elke keer weer is.
Heilzaam
en helend
Kortom: klein
geluk is er altijd. Als je er voor open staat zie je het opeens overal en komt
het overvloedig op je pad. Het is heilzaam en helend. Volgens de Dalai Lama zelfs
de hoogste vorm van gezondheid.
En het is
verslavend! Wanneer je eenmaal de smaak te pakken hebt, wil je nooit meer
anders. Je hoeft bovendien niet eerst ernstig ziek te worden om klein geluk te
kunnen ervaren.
En jij?
Ben jij
net als ik al een verzamelaar van klein geluk? Heeft dat jou ook zoveel
gebracht tijdens je behandelingen, je verdere herstel en daarna? Of word je misschien
niet meer beter en ervaar je ondanks dat nog steeds klein geluk? Of ben je een
gezonde medemens en net als ik een blije levensgenieter? Ik ben benieuwd naar
jouw ervaringen.
Levendige groet,
Christa
Meer lezen?
· Dalai Lama ( en Cutler, H. De kunst van
het geluk. Over de zin van het leven. (2011) Uitgeverij BZZTôH. ISBN 9789041701619
· Jager, I. en Grijpma,
M. Klein geluk als je ziek bent. Uitgeverij Ankh Hermes (2020), ISBN 9789020217261
· ChristaBlogt: Ben je benieuwd wat verder helpt om positiever in het leven te staan? Lees dan ook mijn andere posts. Bijvoorbeeld blog 24: https://christablogt.blogspot.com/2021/08/blog-24-levenskunst.html of blog 12: https://christablogt.blogspot.com/2021/01/blog-12-elke-dag-een-beetje-nieuwjaar.html
#kanker
#ervaringsdeskundige #geluk #kleingeluk #happiness #DalaiLama #Engelen #ChristaBlogt
dankjewel voor je blog!
BeantwoordenVerwijdereninderdaad genieten van de merel
genieten van de kleine dingen
elke dag weer nieuwe dingen.
ook donkere wolken die bij tijd en wijlen er zijn.
soms inkt zwart.
maar na ruim 14 jaar (kanker) mag ik er nog zijn
nog steeds genieten van de kleine dingen
Beste Piet, mooi om te lezen dat jij ook goed bent in klein geluk. Ook wanneer het minder goed met je gaat. Ga zo door! En hopelijk met nog veel goede jaren voor de boeg!
BeantwoordenVerwijderenHoe komt het? Omdat geluk niet een ideaal van het verstand is, maar van de verbeelding. (Kant)
BeantwoordenVerwijderenMooi weer Christa!
Dankjewel voor je leerzame aanvulling en dankjewel voor je compliment.
VerwijderenHeel mooi Christa. Ik weet niet of klein klein is; zijn niet juist enorm groot?
BeantwoordenVerwijderenHa Jolanda je zegt het mooi: de kunst inderdaad om in kleine dingen groot geluk te ervaren!
BeantwoordenVerwijderenHet zijn de kleine dingen die het doen. Klinkt afgezaagd, maar is wel waarheid. Althans voor degene die er oog voor heeft. Ik denk dat het ook een beetje in je karakter moet zitten; het halfvolle glas. Ikzelf ben een rasoptimist, en haal uit elke situatie iets positiefs. Soms moet je daar even je best voor doen. Ik denk dat als je beperkt bent (geweest), dat je dan ánders naar de dingen kijkt. Als je actieradius niet erg groot is, móet je je grenzen wel verleggen om momenten van geluk te kunnen ervaren. Iemand die zonder lichamelijke beperkingen is, kan sneller zélf op zoek naar zaken die hem blij maken. Dat geldt denk ik ook bij mentale beperkingen.
BeantwoordenVerwijderenMijn actieradius wordt nooit meer erg groot, maar dat betekent niet dat ik niet meer kan genieten. Júist van de kleine dingen. Zoals een kaartje van lieve mensen die aan je denken. Of een aanbod om voor je te koken ;)